Puur weerbaar
Vandaag sprak ik in een coachgesprek met Andrea.
De eerste keer dat ze bij me kwam was ze moe. In tranen. Uitgeput van het iedereen naar de zin maken. .
.
Ze wist niet meer hoe ze grip kon krijgen op haar leven. Maar dat er iets moest gebeuren stond voor haar wel vast.
.
Eigenlijk wist ze dat al heel lang, maar durfde de stap om hulp niet te zetten. Ze zou het wel redden dacht ze. En ging door…
.
Uitgeput op de bank.
Kinderen aan haar zij.
Eigenlijk vond het vreselijk daar zo te liggen. Ze schaamde zich voor haar kinderen. Maar ze kon niet meer. Ze ging door…
.
Ten koste van plezier
Ten koste van genieten
Ten koste van haar gezin
Ten koste van haar eigen geluk
Ten koste van haar eigen weerbaarheid.
.
Andrea lacht weer.
Ze weet wat nu ze moet doen om grenzen te bewaken. Hoe ze voor beter zichzelf kan zorgen. Dus heeft ze weer plezier. Kan ze weer genieten.
.
Hoe weerbaar ben jij?
Heb je genoeg energie om te kunnen genieten?
Genoeg ruimte voor plezier?
Wat ga jij doen om weer te kunnen lachen?
