Hoe hoog leg jij de lat?
Velen van ons hebben geleerd dat alles kan als je maar hard genoeg werkt. Dus wat doe je? Hard werken. Zorgen dat je je doelen behaald. Voldoen aan de normen van de buitenwereld en social media. Je doet je best en probeert alles bij te houden in zowel je werk als in je privéleven. Je gebruikt hulpmiddelen, planners, agenda’s en “things to to lists” om overzicht en structuur te bewaren. Tegenwoordig hebben we zelfs familieagenda’s om zo de planning van het hele gezin in één oogopslag te kunnen overzien. Maar je wordt afgeleid door alles wat er van je gevraagd wordt. Op je werk, privé en op social media.
En wat als sneller en beter niet meer lukt? Je raakt gefrustreerd en je voelt je schuldig. Je haalt de lat van presteren niet. Want zeg nou zelf; hoe hoog leg jij de lat?
De klok en het kompas
Eigenlijk is er geen kortere of betere weg. Het gaat er om wat je doet en waarom. En dus niet hoe sneller, hoe beter. Het gaat om de principes die je nastreeft in je leven. Wat is voor jou het beste? En wat weerhoudt je ervan om alle tijd en energie te besteden aan het beste? Welke dingen staan in de weg? Het maakt je misschien onzeker, omdat de prioriteiten (vaak die van een ander) onvoldoende aandacht krijgen.
Het probleem is vaak de kloof tussen de klok en het kompas. Wanneer je alleen voor de klok gaat, kun je geen aandacht geven aan het belangrijkste waardoor je verschillende problemen kunt ervaren.
Leven op de automatische piloot
We voelen ons ingesloten en overheerst door de buitenwereld en situaties, omdat we continu reageren op crises, brandjes blussen en berichtjes van anderen. Op die manier lukt het ons niet om tijd vrij te maken, te ontspannen, waardoor we het gevoel hebben te worden geleefd.
Het geeft een gevoel van onbehagen, omdat we de dingen die we feitelijk doen en die we zouden willen doen niet op één lijn kunnen krijgen. Dit geeft ons een schuldgevoel en dilemma’s, zodat we niet kunnen genieten van de dingen die we doen. Uiteindelijk tot gevolg dat we ons “leeg” voelen, omdat we ons realiseren dat het geluk niet voortvloeit uit ons beroep of financiële beloningen en prestaties.
Het geeft ons niet de voldoening die we hadden verwacht toen we met pijn en moeite de ladder van succes beklommen. Eenmaal boven kijken de meeste mensen terug en zien gehavende relaties, gemiste kansen in het contact met kinderen of vrienden en familie, omdat ze niet hebben gekeken naar het belangrijkste.
Mensen leven hun leven mechanisch en vanuit een automatische piloot. Ze voelen zich soms verward en hebben het idee dat het eigenlijk allemaal geen zin heeft. Ze krijgen wel signalen die aangeven dat er geen sprake is van balans. Het gebrek in vertrouwen in de alternatieven maakt dat ze alle bestaande patronen vasthouden. De prijs voor verandering is veel te hoog. Vanuit de angst iets nieuws te proberen gaat iedereen stug door en negeren alle signalen van stress en disbalans.
Hou je aan je eigen waarden
We hebben genoeg hulpmiddelen om onze tijd in te delen en de activiteiten te plannen. Maar waar het op neer komt is het bewaken van je eigen prioriteiten. Wat zijn jouw eigen waarden? Wat wil jij in het leven en waar wil je naar toe? Door doelen te formuleren op korte termijn (per dag) en op middellange- en lange termijn krijg je meer voor elkaar in minder tijd. Toch denken we dat we alles aankunnen zolang we blijven plannen. We vergeten alleen de onbedoelde neveneffecten van de dingen die we doen.
Leiderschap is fundamenteel voor het stellen van prioriteiten in ons leven. Doe jij wel de juiste dingen?
Vraag: Van welke activiteit in je privéleven of zakelijke leven weet je, dat wanneer je daar bewuster mee bezig zou zijn of wanneer je er meer van zou genieten, het je meer geluk zou opleveren? Als je weet dat het zo’n verschil maken, waarom doe je die dan niet?
Antwoord: De twee belangrijkste factoren voor de keuzes die we maken voor het besteden van onze tijd, worden bepaald door de mate van urgentie en belangrijkheid. Deze vormen een elementaire paradigma aan de hand waarvan we ons leven en onze tijd beoordelen.
Kiezen uit urgentie of belangrijkheid bepaalt je kwaliteit van leven
De mate waarin je in handelt vanuit urgentie of belangrijkheid bepaalt de kwaliteit van je resultaten in je leven. Leven uit urgentie werkt verslavend. Er komt adrenaline vrij zodra je een crisis hebt bezworen. Dit geeft een gevoel van opwinding en energie. Toch is het dubbel. De urgentie maakt ons gestrest, gespannen en gejaagd. Uiteindelijk heeft dit een gevoel van uitputting tot gevolg. Aan de andere kant werkt het stimulerend. We voelen ons nuttig, ruiken succes en onze eigenwaarde gaat omhoog. We stropen onze mouwen op en drinken champagne zodra we ons doel hebben bereikt. Toch zijn dit instant resultaten en biedt het instant voldoening. Het gevoel van geluk is maar tijdelijk. Bovendien wordt je aangetrokken tot alles wat ruikt naar urgentie. We laven ons aan het statussymbool van druk zijn en een volle agenda hebben. Dat geeft ons ego rust, omdat we hier veiligheid, eigenwaarde en populariteit aan koppelen.
Verslaafd aan urgente zaken
De voldoening die leven vanuit urgentie oplevert, geeft ons een goed excuus om zo door te gaan. Het voelt namelijk lekker. Maar het zorgt ook voor destructief gedrag en laat ons geen rekening houden met de echte belangrijke dingen in het leven. Iedere dag weer prioriteit geven aan urgente kwesties vult de leegte die we voelen en voedt de verslaving, die overigens even verslavend is dan alle andere verslavingen!
Verslaving aan urgentie
- geeft ons een vertrouwd gevoel
- wist negatieve gevoelens tijdelijk
- verbetert het gevoel van eigenwaarde, macht of controle
- verergert problemen
- verslechtert functioneren en vriendschappen
- geeft stress
- geeft een opgebrand gevoel op lange termijn
- maakt je uitgeput
De urgentie zelf is niet zozeer het probleem. Het wordt pas een probleem als urgentie een dominante plaats inneemt, waardoor de echte belangrijke zaken worden verdrongen. Belangrijke zaken
- dragen bij aan doelstellingen in het leven
- geven waarde en betekenis aan het leven
- vragen eigen initiatief, omdat ze niet urgent zijn, maar wel belangrijk
- werken preventief (voorkomen stress)
- zorgen voor empowerment
- geven je (zelf)vertrouwen
- geven je een gevoel van zinvol bezig zijn
- geven je het gevoel dat je op het goede spoor bent in je leven
- zorgen voor goede resultaten in je leven
Kortom
Urgentieverslaving is een tijdelijke pijnstiller bij overmatig gebruik. De opluchting verdwijnt heel snel, maar de pijn blijft. De dingen sneller doen helpt niet, de pijn is chronisch en de oorzaken van de urgentie blijven bestaan en niets helpt om de pijn als gevolg van verwaarlozing weg te nemen. Het vraagt een andere manier van denken en een preventieve leefstijl.
Wat zijn jouw belangrijkste waarden in het leven?
Het antwoord op deze vraag bestaat uit drie basisideeën, namelijk:
- Vervulling van de vier menselijke behoeften, namelijk evenwicht in materiële, sociale, mentale en spirituele zaken die elkaar onderling ook weer kunnen versterken.
- Principes van het innerlijke kompas (onze persoonlijke waarden) in tegenstelling tot de externe realiteit.
- Het potentieel van de menselijke talenten door de manier van denken te veranderen.
